HERKES PIRLANTA/KUYUM SEKTÖRÜNE GİREMEMELİ

Kesinlikle doğru bir uygulama olacağına inanıyorum. Benim gibi düşünenler de var. Böylesine değerli bir sektöre girmek, bu kadar basit olmamalı. Sermayem var, hoop kuyumcu açalım, pırlantacı olalım.. O kadar kolay olmamalı. Özel izinlerle açılabilmeli.

Sektöre bir dünya dolandırıcı girmiş durumda. Sektörel haberlerde de gündemde sürekli, sahte Cumhuriyet altınları.. Sahte bilezik üretimi ve satışı.. Sentetik taşlar.. Sahte yakut..
Odalar ve kuruluşlar da bunların peşinde haldır haldır koşturuyor. O kontroller de sektörün durumunun, kimlerin yer aldığının net göstergesidir. Düşünebiliyor musunuz, sektörün yetkili kuruluşları sahtekarların peşinde.
Kanun çıkartılması mecburiyeti var. Çok net ve yorumsuz. Sert koşullarda izin alınabilmeli. Sadece küçük ya da orta ölçekli esnaflar için değil. O büyük markalar için de kanunlar olmalı. Bir ürün için değerli taşların toplam karat ağırlığı 1,20 ct deniliyorsa, 0,89 ct çıkmamalı.. Pırlantanın rengine F deniliyorsa G+ çıkmamalı.. Doğal safir deniliyorsa, boyalı çıkmamalı.. Zümrüt deniliyorsa, ağlamamalı,, Yakut deniliyorsa, sahte çıkmamalı.. Kimse bunlara cesaret edememeli. Bu ahlaksızlıkları yapıp da, piyasada iş adamıyız diye fink atamamalı. İhracat lideriyiz maskesinin arkasına sığınamamalı.!

Şirketler, personel alırken, yönetici alırken nasıl irdeliyorlar? Sabıka kağıdına kadar, en az üç referansa kadar isteniliyor. Sektöre giren firmalardan da bu ve benzer evraklar alınmalı.

– Temiz kağıdı.

– Üniversite ya da Lise diploması.

– En az 10 eğitim sertifikası.. (finans, strateji, yönetim, marka, ürün, teknoloji eğitimleri gibi..)

– İki kefil.

– Sermaye taahhütü.

– Banka teminat mektubu.

– Bütçe planı – Yatırım planı ve daha başka belgeler de istenilmeli..

İşte o zaman sektör düzelmeye başlar. Değerini kazanır. Güvenini kazanır. Daha az firma olur, ama verimli olur. Rekabet düzenlemeleri de daha kolay yapılır. Altını istediği fiyata satamaz. Yüklüce cezayı yer. İki defa tekerrür ederse, şirketi kapatılır. Abidik gubidik  yapmadan. Net..

Yıllardır şikayetler şikayetler.. Yok o hırsız, yok bu şöyle satıyor. Sağlam düzen ve kontrol altına alınsın. Tüketicilerin yer yer kandırıldığı sektörden. Sentetik pırlanta daha da yayılmaya başladığında nelerin olabileceğini tahmin etmek zor değil. Uluslararası sertifika şirketi/markasının da skandal haberini dikkate aldığımızda, bunca zaman zarfında önlem alınması için somut adımların atılmamış olması da ilginçtir. “Biz zamanında böyle bir proje üzerinde çalışmıştık..” gibi bahaneler gelebilir. Geçerli bir neden değil.

Sonuna kadar gidilmesi ve net kararların alınıp, uygulanması gereken bir sorun.
Sektöre biraz daha tahsilli, vizyoner insanların dahil olması gerekiyor. Köyünde arsasını, traktörünü satıp da, kuyumcu olunamasın. Sektörün ciddi kriterleri olmalı..

“Ben 30 yıldır sektördeyim. Elmas ayrı pırlanta ayrı madendir.” diyenlerle karşılaştım. Bunu demeyecek, daha doğrusu diyemeyecek eğitim seviyesinde insanlardan oluşmalı sektör. Doktorluk, avukatlık gibi. Temel kriterler mecburi tutulmalı. Her isteyen kuyumcu, pırlantacı olamamalı.!

Bilinçsiz, eğitimsiz, görgüsüz ve yobaz bir kesimin, kendisine saygısı olmadığından dolayı, ne müşteriye, ne çalışanlarına, ne de sektöre saygısı olmaz. Sattığı değerli ürünü “mal” diye görür. İstediği gibi hareket eder.
Zaten dizginlerin bir kısmı, bir kaç kişinin (bir de duayen diyorlar birbirlerine) elinde olmasından mütevelli istedikleri gibi at koşturuyorlar. Bu da elbet bir gün hizaya sokulacaktır diye inanıyorum.
Evet, sektöre herkes girmemeli…